در پنج آيه از قرآن مجيد، اشاره به زوجيت در عالم گياهان شده است در آيه ۱۰ سوره لقمان می‌خوانيم: «وانزلنا من السماء ماء فانبتنا فيها من كل زوج كريم: از آسمان آبی فرستاديم و به وسيله آن در روی زمين جفت‌هايی پرارزش، از هر گياهی رويانديم.» همين مضمون در آيه ۷ سوره شعراء و ۷ سوره ق آمده است.
و در آيه ۵ سوره حج می‌فرمايد: «و تری الارض هامدة فاذا انزلنا عليها الماء اهتزت و ربت و انبتت من كل زوج بهيج: زمين را خشك و مرده می‌بينی، اما هنگامی‌كه باران را برآن فرو می‌فرستيم به حركت در می‌آيد و نمو می‌كند و از هر جفت زيبايی (از گياهان) می‌روياند.»
در آيه ۵۳ سوره طه نيز می‌خوانيم: «و انزل من السماء ماء فاخرجنا به ازواجا من نبات شتی: و از آسمان، آبی فرو فرستاد كه به وسيله آن زوج‌هايی از انواع گياهان مختلف را (از خاك تيره) بيرون آورديم.» غالب مفسران پيشين، هنگامی كه به اين آيات رسيده اند، «زوج» را به معنی «نوع» و «صنف» و «ازواج» را به معنی «انواع» و «اصناف» مختلف گياهان گرفته‌اند، چرا كه زوجيت به معنی معروفش در مورد گياهان، در آن زمان به‌طور كامل شناخته شده نبود.
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
